Presidenti kinez Xi Jinping u vendos qartazi në qendër të skenës botërore këtë javë, duke pritur rreth 30 liderë ndërkombëtarë dhe duke drejtuar një paradë të madhe ushtarake, me synimin për të projektuar fuqinë në rritje të Kinës dhe për të sfiduar rendin ndërkombëtar të pas Luftës së Dytë Botërore. Kështu shkruan Le Monde në një editorial që e përshkruan këtë si ngjarjen më të rëndësishme në fillim të kësaj vjeshte në Euroazi.
Siç raporton editoriali, pranë Xi-t qëndronin figura kontroverse si presidenti rus Vladimir Putin, udhëheqësi i Koresë së Veriut Kim Jong Un dhe presidenti iranian Masoud Pezeshkian – një katërshe që u shfaq për herë të parë bashkë në publik. Prania e tyre përbënte një sinjal të qartë të formimit të një boshti të ri, në sfidë të dominimit perëndimor.
Sipas Le Monde, vendosja e Xi-t në qendër të skenografisë dhe retorikës nuk është rastësore: ai synon të “ribalancojë rendin botëror”, të cilin e sheh si të njëanshëm në favor të Shteteve të Bashkuara dhe aleatëve të tyre që prej një shekulli. Me gjuhë diplomatike si “multilateralizmi” dhe “qeverisja globale”, Xi kërkon të legjitimojë modelin autoritar kinez si një alternativë të qëndrueshme ndaj demokracive perëndimore.
Më 3 shtator, Xi inspektoi 45 divizione të Ushtrisë Çlirimtare Popullore përgjatë Bulevardit të Paqes së Përjetshme në Pekin. Parada përfshinte teknologji ushtarake të avancuar: armë bërthamore të modernizuara, dronë të padukshëm që bashkëpunojnë me avionë luftarakë dhe raketa hipersonike anti-anije – të gjitha të dizajnuara për të penguar forcat detare amerikane. Le Monde thekson se ky demonstrim force synon të tregojë se Kina “nuk do të mposhtet më kurrë” si në të kaluarën, veçanërisht nga Japonia.
Ndërkohë, Xi po përdor edhe narrativën historike për të mbështetur ambiciet e tij. Para 80-vjetorit të përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, Kina ka lançuar një fushatë të gjerë propagandistike – me dokumentarë, filma, ekspozita dhe botime – për të paraqitur veten si një nga fituesit kryesorë të luftës, përkrah Bashkimit Sovjetik, dhe për të sfiduar versionin perëndimor që ka mbështetur pretendimet morale të SHBA-së dhe aleatëve të saj.
Brenda vendit, kjo shfaqje force shërben edhe për të larguar vëmendjen nga problemet e brendshme, përfshirë ngadalësimin ekonomik dhe papunësinë e lartë te të rinjtë. Siç shkruan Le Monde, Partia Komuniste Kineze përdor këto momente për të forcuar narrativën se vetëm ajo është në gjendje të realizojë “rilindjen e madhe” të kombit kinez.
Nga ana tjetër, sipas Le Monde, pasiguria në lidershipin amerikan i ka krijuar Xi-t një rast të artë. Presidenti amerikan Donald Trump është përshkruar si një figurë e paparashikueshme: pa një strategji të qartë ndaj Kinës, me marrëdhënie të dëmtuara me Indinë, lëkundje në qëndrimin ndaj luftës në Ukrainë, tolerim ndaj autokratëve dhe braktisje të rendit shumëpalësh ndërkombëtar. Këto veprime kanë krijuar një boshllëk që Xi po përpiqet ta mbushë me durim dhe vizion afatgjatë.
Mesazhi i Xi Jinping është i qartë: bota nuk është më njëpolare, dhe Kina synon të udhëheqë formësimin e rendit të ri global.
/Argumentum.al