Asambleja e Përgjithshme e OKB-së miratoi të martën një rezolutë që kërkon nga anëtarët e përhershëm të Këshillit të Sigurimit të dalin përpara asamblesë për të dhënë një shpjegim nëse ushtrojnë të drejtën e vetos.
Rezoluta u miratua me konsensus, që do të thotë se shtetet anëtare individuale nuk duhej të votonin.
E drejta e vetos së pesë anëtarëve të përhershëm të Këshillit të Sigurimit – Kina, Franca, Rusia, Britania e Madhe dhe SHBA – u lejon atyre që individualisht të anulojnë çdo rezolutë të këshillit nëse ata vendosin ta bëjnë këtë. Atyre historikisht nuk u është kërkuar të justifikojnë ndonjë veto që kanë hedhur.
Por rezoluta e sapomiratuar, e cila u prezantua nga Lihtenshtajni me mbështetjen e fortë të SHBA-së, mbledh automatikisht Asamblenë e Përgjithshme nëse ndonjë anëtar i përhershëm vë veton ndaj një rezolute të Këshillit të Sigurimit.
Ideja për të shtuar përgjegjësinë ndaj fuqisë së vetos nuk është e re, por ajo ka fituar tërheqje mes luftës së vazhdueshme të Rusisë kundër Ukrainës.
Së fundmi, Rusia vuri veton ndaj një rezolute të Këshillit të Sigurimit që kërkonte që Moska të përfundonte menjëherë sulmin e saj dhe të tërhiqte të gjitha forcat. Projekt-teksti i shkurtit pati mbështetjen e 11 nga 15 shtetet anëtare të dhomës.
Rusia ka qenë përdoruesi më i shpeshtë i vetos. Vetoja e parë u përdor nga Bashkimi Sovjetik në vitin 1946 dhe Rusia deri më tani ka vënë veton mbi 120 rezoluta. Vetoja e Kremlinit arriti kulmin me konfliktin sirian të vitit 2011. Kina gjithashtu ka vënë veton ndaj rezolutave në lidhje me Sirinë, duke përfshirë draftet për përdorimin e armëve kimike dhe dërgesat e ndihmave ndërkufitare.
Rusia pasohet nga SHBA-ja, e cila deri më tani ka vënë veton mbi 82 rezoluta, shumica prej tyre kanë të bëjnë me Izraelin.
Mbretëria e Bashkuar dhe Franca nuk e kanë përdorur të drejtën e vetos që nga viti 1989.
Rusia e kundërshtoi me forcë rezolutën, duke thënë në sallën e Asamblesë së Përgjithshme se vetoja nuk duhet të shqyrtohet, “por mungesa e gatishmërisë së disa anëtarëve të Këshillit të Sigurimit për të dëgjuar dhe marrë parasysh mendimin e të tjerëve”.
“Vetoja, natyrisht, është një masë e fundit dhe përdoret në një kohë kur mundësitë e tjera janë shteruar,” tha zëvendësi dërguari i OKB-së, Genadi Kuzmin.
/Argumentum.al
