NProtesta e opozitës ka nisur të çorientohet, të përçahet, të duket më e paorganizuar, ashtu siç ka nisur qysh në fillimet e saj. Sikur të mos mjaftonte dhuna ndaj institucioneve dhe uniformave të shteti, dhuna ka nisur të përfshijë edhe vetë grupimet brënda protestës së opozitës. Skenat e dhunshme që pamë paraditen e të mërkurës para Parlamentit, ku dhjetra protestues masakruan një të ri nga Elbasanit, treguan mungesë të theksuar organizimi.
Por pse ka ndodhur dhe sip o degradon protesta “popullore” e PD dhe LSI, përse lidershipi aktual i dy partive që kërkojnë me ngulm pushtetin nuk janë në gjendje të orientojnë turmat e tyre ? Natyrisht gjithçka mund të besosh dhe të mendosh, por një gjë është e sigurtë, protesta e Lulzimit dhe Monikës nuk nisi as si protestë popullore, dhe as si revoltë opozitariste.
Ajo ishte, është, dhe do të mbyllet thjesht si një tubim i një mase njerësish që u manipuluan nga ata që u përmbysën me votë nga pushtetit. Tmerri që shqiptarët shikuan në protestën e të mërkurës, me skena masive të dhunës ndaj “të infiltruarve” që rezultuan se ishin vërtetë demokratë, treguan se protesta e PD dhe LSI, apo dhe paralajmërimet ekstreme të tyre për kryeministrin Rama janë shenja të qarta të çorientimit politik. Mungesa e organizimit, ikjet e shpeshta dhe të befta të zotit Basha drejt Hollandës, Gjermanisë apo Francës, si dhe mungesa e aftësive drejtuese dhe menaxhuese të Monikës, natyrisht kanë sjellë shvleftësimin e protestës dhe tkurrjen e saj.
Dhuna mbetet kryefjala e një proteste, që nisi si një shaka e Lulzimit dhe e Monikës, dhe vazhdoi pastaj me djegien e mandateve, si hapi më skandaloz i një grupimi politikanësh të provuar nga shqiptarët në 20 e ca vjet pushtet. Kontestimi i protestave të dhunshme të kësaj opozite, veçanarisht nga ndërkombëtarët qysh në nisjen e tyre, ka vazhduar të shoqërohet me shkelje të hapura ligjore nga pjesmarrësit, të cilët duhet thënë se ndjehen sot më të braktisur se kurrë.
Opozita e një vendi, natyrisht është një komponent i pastër politik, që vepron bazuar në parime dhe norma të pranuara nga palët, si pjesë e një beteje të barabartë. Shkelja e qëllimshme dhe e shpeshtë e tyre , e vetpërjashton çdo forcë politike, dhe e nxjerr atë jashtë loje. Kjo po ndodh edhe me partitë e (ish) opozitës aktuale, e cila ka gjasa të shuhet politikisht dhe kjo, jo për faj të Edi Ramës, por kryesisht të kupolës saj drejtuese.
Misioni i çdo opozite është institucional, nis vazhdon dhe mbyllet në Parlament dhe jo rrugëve, duke rrahur, dhunuar, djegur dhe bojatisur institucionet dhe uniformat e shtetit. Ajo që po ndodh me protestën e Lulzimit dhe Monikës (pasi nuk është e gjithë demokratëve, aq më keq e gjithë shqiptarëve) tek shikon se si braktisen ndjekësit nga organizatorët, apo tek shikon se si rrihen mes tyre “demokratë dhe jodemokratë”, tregon mungesë organizimi dhe përçarje, apo duke thelluar shijen e keqe tek partnerët tanë ndërkombëtarë, që e kanë shprehur qartazi mendimin e vendimin e tyre, për “mospranimin e akteve të dhunës nga opozita, miratimin e çdo institucioni legjitim, vazhdimin dhe përmbylljen e reformës në drejtësi”. Kaq do ti mjaftonte Lulzimit dhe Monikës, për të kthyer kursin në 360 gradë, të paktën për të mos penguar rrugëtimin e shqiptarëve drejt integrimit europian, pasi rruga drejt pushtetit kalon në shtigje të tjera.
